Grote droge tijd

Zaterdag 12 augustus,

Alles goed bij jullie? Sommigen van jullie hebben nu net het kamp in Engeland achter de rug. Ik ben erg benieuwd hoe het was en wat jullie allemaal hebben gedaan. Hebben jullie veel regen gehad in Engeland of viel het mee. Zijn er nog gekke of rare dingen gebeurd? Let me know.

Hier wordt het elke dag warmer, de grote droge tijd staat voor de deur en dat is goed te merken. Meestal draag ik mijn kleren maar 1 dag en dan moet ik ze al weer wassen, omdat ze anders naar zweet gaan stinken de volgende dag. Je loopt voortdurend met zweetplekken rond. Zo erg, dat als ik ’s avonds nog ergens heen ga, ik eerst douche en weer schone kleren aantrek. Het regent ook bijna niet meer. In de regentijd koelde het nog lekker af na een regenbui, maar dat is er nu dus ook niet meer bij.

Deze week hadden we een kind met malaria opgenomen uit het binnenland. Het was het eerste geval van malaria dat ik ooit gezien heb. Het kind, een jongen van 5 jaar, was er wel erg ziek van. Gelukkig waren de juiste medicijnen voorhanden (in veel delen van de wereld niet). De volgende dag liep de jongen alweer uit bed, alhoewel hij nog niet helemaal lekker was. Malaria wordt veroorzaakt door een klein beestje (geen bacterie) dat zich vermenigvuldigd in je rode bloedcellen, die daarbij kapot gaan. Als je dus te lang wacht heb je geen rode bloedcellen meer over. Bovendien lopen de brokstukken van de kapotte rode bloedcellen overal in je lichaam vast, waardoor je enorme orgaanschade krijgt. Malaria is één van de behandelbare ziektes, net als tuberculose, die enorm veel kindersterfte in de wereld veroorzaken. In Suriname zijn de juiste medicijnen voorhanden, want de resistentie neemt wereldwijd ook toe. Zonder medicijnen is de kans om te overlijden, zeker bij jonge kinderen, zeer groot. Ik dacht vroeger altijd dat malaria hier een soort kinderziekte was, dat als je dat eenmaal had gehad, je het niet meer kon krijgen. Maar van malaria bouw je geen immuniteit op, waardoor je de volgende keer gewoon weer ziek kunt worden. Je kunt het voorkomen door klamboe’s te gebruiken en muggenafstotende creme’s te gebruiken, dus door te zorgen dat je zo min mogelijk gestoken wordt door de muggen. Ook kan je tabletten slikken, maar dat is voor de bewoners van een endemisch gebied natuurlijk geen optie.

Meestal worden de kinderen met malaria op de post in het binnenland behandeld, maar in dit geval was de vader zelf met zijn kind naar de stad gereden. Het gerucht gaat echter dat ze al een adres in de stad hebben en ‘zogenaamd’ in het binnenland wonen of misschien twee adressen erop na houden. Dit gebeurt heel vaak, want binnenlandbewoners krijgen ‘gratis’ zorg van de Medische Zending en hoeven zich dus niet te verzekeren. Hier wordt blijkbaar op grote schaal misbruik van gemaakt door mensen. Dus mensen die gewoon in de stad wonen, gaan als ze ziek zijn naar het binnenland, doen alsof ze daar wonen en krijgen zo gratis medicijnen en gezondheidszorg. De Medische Zending is een particuliere organisatie, gefinancierd door particulieren en de Surinaamse overheid.

De ‘echte’ binnenlanders zijn trouwens wel een apart volk. Je herkent ze meestal wel aan hun haar of hun kleding. Ze zijn vaak analfabeet; veel kinderen in het binnenland gaan niet naar school. Ze leven in kleine gemeenschappen of dorpjes, met een kapitein (stamhoofd) en een medicijnman. Meestal komen de mensen pas naar de post als de medicijnman geen succes heeft kunnen boeken. Het zijn de afstammelingen van de weggelopen slaven van de plantages, die hun eigen traditionele manier van leven hebben voortgezet. De mannen houden er meestal meerdere vrouwen op na en de vrouwen hebben de zorg voor de kinderen. De meeste mensen uit het binnenland geloven niet in HIV/AIDS, vaak ook nog versterkt door hun eigen medicijnman. De mensen uit de stad beschouwen de binnenlanders natuurlijk als achterlijk, want zij zijn modern en de binnenlanders niet. Ik ga ook nog een week op een binnenlandse post meedraaien na mijn co-schap. Ik ben erg benieuwd wat ik daar zal zien.

Gisteren meldde Terrence me dat er dit weekend geen water uit de kraan zou komen. Hij had een bericht gezien op tv waarin dit gezegd was. Hij was al druk bezig om alles wat water kon houden in huis te vullen. Ik heb dus gisteravond ook maar wat emmers en flessen gevuld voor het geval dat. Gisteravond zijn we nog met een aantal Nederlanders de stad in geweest. We hebben gewoon op een terras gegeten en daarna gezellig nog wat gedronken. Er zijn nu echt heel veel ‘bakra’s’ (blanken) in Suriname, merendeels Nederlandse vakantiegangers. Surinamers zijn niet zulke terrasjesmensen, dus waren de weinige terrassen in de stad voornamelijk blank gekleurd. Wij zijn gisteravond met een aantal Nederlanders tot de conclusie gekomen dat Suriname nu te vergelijken is met Nederland in de jaren vijftig of zestig wat betreft de welvaart, de machtsverhoudingen en het niveau van emancipatie. Verder hebben we vooral veel verhalen uitgewisseld over onze meest bijzondere ervaringen in het ziekenhuis.

Vanochtend heb ik gewoon kunnen douchen en water kunnen pakken uit de kraan. Iemand zei me gisteren dat het bericht alleen ging over de waterdruk. Die zou mogelijk lager kunnen zijn dit weekend, omdat er werk werd verricht aan het leidingnetwerk. De waterdruk verschilt hier sowieso nogal over de dag, soms komt er alleen een miezerig straaltje uit de kraan. Mijn kamer is op de eerste verdieping van het huis. Het huis heeft een pomp, die het water omhoog pompt, anders zou het water niet eens boven komen met de drukken die ze hier hebben. Dankzij die pomp heb ik toch een behoorlijke douchestraal boven, waar ik wel blij mee ben. In sommige, wat meer afgelegen delen van Paramaribo, komt soms helemaal geen water uit de kraan.