Geen stress

Donderdag 6 juli,

Hoe is het ermee? Het is bij jullie ook warm op dit moment, toch? Hier is het alle dagen een hittegolf, met af en toe een warme regenbui. Ik heb deze week twee nieuwe Nederlandse huisgenotes erbij gekregen. Ze zijn maandag begonnen aan een verpleegkunde stage van een maand in het ziekenhuis. Ze waren in het weekend aangekomen van Keti Koti. Maar terwijl ze in de stad waren, is er in hun huis ingebroken en zijn ze beroofd van veel waardevolle spullen. Ze wilden daar dus niet langer blijven en ik heb ze ons huis aangeboden. Er stonden nog een aantal slaapkamers leeg. Gisteren zijn ze dus overgekomen en ze zijn erg tevreden met hun nieuwe kamers en het huis. Zo regel ik ook nog wat extra inkomsten voor Mw. Kollau. Terrence vond het ook goed en heeft ook voor hun al dingen geregeld, zoals een kledingrek en klamboe’s. Ik ben met de jeep de stad ingegaan met ze en we hebben fietsen voor ze gehuurd en die achterin mee terug genomen. Ik begin al aardig te weg te kennen in Paramaribo, altijd handig als ik hier nog eens terugkom. Dus ik heb deze week een hoop goede daden gedaan voor mijn landgenoten. Maar ik ben natuurlijk ook wel blij met wat Nederlandse huisgenoten. Dan voel je jezelf wat meer thuis in dit bananenland. In het ziekenhuis is echt een enorme doorstroom van Nederlandse stagelopers, die voor een maand of zo een of andere stage komen lopen. Ik zal er dus nog wel wat zien komen en gaan met mijn ruim drie maanden stageperiode. Dan ben ik de deskundige geworden in het (over)leven in Suriname.

In het ziekenhuis ben ik deze week begonnen op de kinderafdeling. Daar hebben ze kinderen opgenomen in alle leeftijden met van allerlei ziektes en problemen. We hebben nu drie kinderen met sikkelcel ziekte opgenomen: een aangeboren ziekte van de rode bloedcellen die alleen bij zwarte mensen voorkomt. Dat zie je in Nederland dus niet zo heel vaak. Ik heb de verantwoordelijkheid voor een aantal kinderen, die al waren opgenomen en krijg de nieuwe opnames van deze week erbij. Ik wordt dan elke dag nog wel gecontroleerd door een van de kinderartsen of de zaalarts, gelukkig ook maar. Ik praat ook met de ouders om te vertellen hoe het gaat en wat er allemaal gaat gebeuren. Erg leuk en spannend dus om te doen en de komende weken blijf ik ook nog op deze afdeling. De relatie met de verpleging is erg goed en ik ben “dokter Michiel” voor ze. Aan het eind van het co-schap ga ik dan nog op de polikliniek stage lopen met hopelijk een soort eigen spreekuurtje.

Wat me na een maand in Suriname erg begint op te vallen is het totale gebrek aan stress en haast. Als iets vandaag niet kan of lukt, dan is er morgen nog wel of de dag daarna. Geld is hier niet veel in vergelijking met Nederland, maar tijd hebben de Surinamers wel. Een goed voorbeeld is hoe hier huizen worden gebouwd. Iemand koopt een stuk grond en begint te bouwen en na vijf jaar of langer is het huis eindelijk af. Dat is Nederland toch niet voor te stellen. Vorig weekend reden Terrence en ik in de jeep rond en hij raakte een paaltje dat hij niet had gezien. Een lelijke deuk was het resultaat. En het was een mooie en redelijk nieuwe auto, zonder krasje of schrammetje of deukje. Ik maakte me hier een beetje druk over, maar hij bleef heel kalm en zei iets van dat het later wel kwam of zo. Gisteren zei hij dat hij via via iemand had gevonden die het voor weinig geld weer als vanouds kon maken. Hij zou een van deze dagen de auto daar brengen en laten uitdeuken. Alles gaat geleidelijk en op een heel ander tempo dan bij ons. De mensen worden ook vervelend, dat wil zeggen alleen nog maar trager, als jij je druk gaat maken of je geduld verliest. Daar kunnen ze niet tegen en dat laten ze je ook wel weten met hun houding en gedrag.

Zoals gezegd ga ik zaterdag kijken bij een scoutinggroep in de buurt. Ik ben erg benieuwd hoe het daar zal zijn. Ik zal in ieder geval mijn fototoestel meenemen om alles vast te leggen. Bij jullie is het scoutingseizoen nu afgelopen, maar hier gaan ze door tot september, want dan begint pas de schoolvakantie. Jullie zijn natuurlijk al druk bezig met voorbereidingen voor het kamp in Engeland, want dat is ook al binnenkort. In ieder geval heel veel plezier daar en de groeten aan de scouts van mij.