Hosselen

Dinsdag 20 juni

Hoe is bij jullie de oranjekoorts? Hier heerst meer de WK koorts. Aangezien Suriname niet meedoet, heeft iedereen zijn eigen favoriet. Over het algemeen zijn de meeste mensen voor Brazilie, Argentinie of Nederland. Morgen gaan wij uit het werk (de wedstrijd is bij ons om 16:00) naar de Nederlandse ambassade om de wedstrijd te kijken met … Nederlanders natuurlijk! Daarna zullen we wel gaan eten in de stad en hopelijk de overwinning navieren. Op tv wordt veel aandacht besteed aan het wk.

Heel er grappig zijn hier de voor- en nabeschouwingen van de wedstrijden. Ze hebben dan een stelletje zogenaamde Surinaamse deskundigen achter een tafel gezet. Als je denkt dat in Nederland deze dingen nergens over gaan, moet je dat eens zien. Het is werkelijk om van je stoel te vallen. Net zoals ik zo enorm om de tv-reclames hier moet lachen. Ze zijn zo knullig en amateuristisch gemaakt, dat als je ze in Nederland zou uitzenden, je anti-reclame zou maken voor je product.

Vandaag kwam ik er achter dat er maar 1 telefoonboek is voor heel Suriname. Deze is gecombineerd met de gouden gids voor heel Suriname. Hij is net zo dik als de telefoongids van Rotterdam. Het is hier echt een groot dorp. Het Surinaamse nieuws lijkt heel erg op “Hart van Nederland” met nieuwsitems als: anaconda gevangen door milieupolitie (dit was trouwens in de straat van het ziekenhuis), verkeersexamen voor de basisscholen begonnen, verlengde keizerstraat weer ondergelopen, verkeersongeluk veroorzaakt veel blikschade, enz., enz. Die aardbeving trouwens, Frank, schijnt hier ook te voelen zijn geweest. Het was de tweede dag dat ik hier was, maar ik heb niets gevoeld. Stond waarschijnlijk nog te trillen op mijn benen van de hitte.

In Suriname is iedereen wel aan het hosselen, dat betekent handelen en bijverdienen buiten je werk. Met een full-time baan verdien je hier nog zo weinig dat veel mensen buiten hun werk taxirijden, klussen, oppassen of schoonmaken, noem maar op. Ik denk dat je als econoom een moeilijke klus hebt om deze schaduweconomie in kaart te brengen. In ieder geval wordt er natuurlijk geen belasting betaald over deze bijverdiensten. Er is hier nog een derde, en niet te onderschatten geldstroom, namelijk het geld uit Nederland. Maar wanneer je hier geen werk hebt en niemand in Nederland die voor je kan zorgen, moet je pienaren. Dit betekent zoiets als door de zure appel heen bijten. Een vriend van Preveen vertelde me dat er altijd wel werk te vinden was in Suriname, maar dat je soms even moest pienaren. Dat betekent dat je geen vast inkomen hebt en je moet zien te overleven door te hosselen en even met minder te leven. Hij zei daarbij wel dat iedereen die wou werken in Suriname altijd wel ergens terecht kon. Volgens mij wilde hij hiermee zoiets zeggen als dat niet iedereen in Suriname echt wil werken.

Maar zonder de voordurende zekerheid van een verzorgingsstaat, is opgroeien in Suriname eigenlijk veel harder. Dit maakt de mensen echter wel creatiever en veel flexibeler. Een periode pienaren leert je te leven met minder geld en geld te vinden, waar anderen dat niet zouden doen. Als je in je achterhoofd houdt dat je zomaar in een gat kan vallen, probeer je je in te dekken met connecties. Zodat als je even geen inkomen hebt je alsnog wat kunt hosselen en rondkomen. Natuurlijk speelt zo’n economie wel de criminaliteit en drugshandel in de hand, aangezien dit makkelijk geld is voor als je echt in de put zit. Zo, dat was mijn visie op de economie van Suriname. Ik ben dan wel geen econoom, maar zo gaat het ongeveer hier, denk ik.